Πριν από 4.700 χρόνια κάποιος Κινέζος μέτρησε για πρώτη φορά τον χρόνο

0

Του Πάνου Σακκά

Πριν 4.700 χρόνια (συν-πλην μερικούς αιώνες) κάποιος πολύ τυπικός Κινέζος μέτρησε για πρώτη φορά τον χρόνο με το μήκος των σκιών (οι επαγγελματίες ποιητές σίγουρα θα βρουν κάτι εδώ) ώστε να μην καθυστερεί ποτέ στα ραντεβού του.

Για κακή του τύχη όμως, ήταν ο μόνος στον πλανήτη που νοιαζόταν για αυτό, κι έτσι όλοι οι γνωστοί του συνέχισαν να τον στήνουν με την ίδια συνέπεια – επομένως δεν μπορούμε να πούμε ότι ωφελήθηκε ιδιαίτερα από το πρώτο ηλιακό ρολόι χειρός.

Εφτακόσια χρόνια αργότερα οι Βαβυλώνιοι αστρολόγοι την ψιλλιάστηκαν πως η Γη είναι ένας τεράστιος ωροδείκτης με αστέρια για αριθμούς κι άρχισαν να πηγαίνουν στα επαγγελματικά τους δείπνα με ακρίβεια εικοσάλεπτου, χωρίζοντας τη μέρα και τη νύχτα σε 60 επουράνια τόξα (ο προπομπός των δώδεκα ωρών που αργότερα θα δένονταν σα λουρί κρεβατιού ψυχιατρείου στους καρπούς μας).

Το 1523 π.Χ κάνουν την εμφάνισή τους στην Αίγυπτο οι πρώτες κλεψύδρες με νερό και άμμο, συνδέοντας επιτέλους το πέρασμα του χρόνου με την ελεύθερη πτώση. Time flies? Try time falls.

Κι ενώ η επιστήμη προόδευε στους μικροσκοπικούς γκρεμούς των κλεψύδρων, ο Αναξίμανδρος έγινε επισήμως ο πρώτος χίψτερ της Ιστορίας, όταν στα 550 π.Χ κατασκεύασε μία τεράστια συλλογή ηλιακών ρολογιών – που του ήταν όλα παντελώς άχρηστα τις 130 ημέρες βροχής ετησίως.

Αν ποτέ εφευρεθεί η μηχανή του Χρόνου, ξέρω ότι αρκετοί από εσάς θα τρέξετε στους παλιότερους εαυτούς σας για να τους προειδοποιήσετε για τη μία ή την άλλη αναπόφευκτη συμφορά, αλλά, αφού τελειώσετε με τα χρονικά παράδοξα, κάντε μια βόλτα και στο 380 π.Χ και ρίξτε από μια φάπα στον καριόλη ονόματι Πλάτωνα, που κατασκεύασε την πρώτη σύνθετη κλεψύδρα νερού με δυνατότητα συριγμού σε προκαθορισμένη ώρα.

Ναι, πολύ καλά καταλάβατε, μιλώ για τον μπάσταρδο που εφηύρε το ξυπνητήρι πριν καλά-καλά εφευρεθεί η Δευτέρα και η σταθερή δουλειά την οποία δεν βρεις ποτέ το κουράγιο να παρατήσεις, γιατί κατά βάθος φοβάσαι τον εαυτό σου και το ρίσκο που προϋποθέτει η ελευθερία, τρέμεις στο ενδεχόμενο να διαψευστεί στην πράξη η μεγάλη ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου, φοβάσαι μήπως αποδειχτείς πιο λίγος από τα όνειρά σου και για αυτό επιλέγεις να παντρευτείς τη βαρετή ασφάλεια και να κάνεις μαζί της δύο παιδιά: την πλήξη και τη δικαιολογία για τα σκονισμένα σχέδια στο πατάρι.

Anyway, ακολούθησε μια ανυπόφορα αργή πρόοδος στα ρολόγια με ανιαρούς πρωταγωνιστές τον Αρχιμήδη, τον Κτησίβιο και τον Φίλωνα από την Αλεξάνδρεια που φαντάζομαι πως παραμένουν χρυσοί στις καρδιές μας για κάποιον λόγο.  

Όμως το χρυσό μετάλλιο μηχανικής και #διπλής πήγε και πάλι στους Κινέζους που στα 725 μ.Χ ύψωσαν στις χρυσές ακτίνες του ήλιου του Πεκίνου το πρώτο ρολόι με μηχανισμό «διαφυγής» και έξτρα ειρωνεία.

Για έξι ευλογημένους αιώνες, τα λιγοστά αυτά μηχανήματα του Σατανά ειδοποιούσαν για την αλλαγή της ώρας μόνο ακουστικά με «γκλιν-γκλον», αλλά στα 1386 μ.Χ, τσουπ, εμφανίστηκε και ο πρώτος ωροδείκτης στο ρολόι του καθεδρικού ναού του Σώλσμπερι – ένας μικρός δείκτης για τα ρολόγια, ένα τεράστιο, στριφογυριστό κωλοδάκτυλο για την ανθρωπότητα.
Τρία χρόνια αργότερα, η κατάσταση χειροτέρευσε, όταν στη Ρουέν της Γαλλίας άρχισαν να μετράνε και τα τέταρτα της ώρας, μην τυχόν και καθυστερήσουν να πολεμήσουν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ξερωγώ.

Το 1582 μ.Χ. ο Γαλλιλαίος παρατήρησε την χρονομετρική ιδιότητα του εκκρεμούς, μετρώντας τον χρόνο που έκαναν οι πολυέλαιοι του καθεδρικού ναού της Πίζας όταν ταλαντεύονταν.
Ναι, ο Γαλλιλαίος έπαιζε τα βράδια με τους πολυελαίους της Πίζας «επειδή Αναγέννηση». Deal with it.

Με αυτό κατά νου, ο Ολλανδός Κρίστιαν Χόυχενς έφτιαξε τα πρώτα επιτοίχια ρολόγια με αντίβαρα (βλ. κούκους) και λίγο αργότερα ο Κλέμνεζ σκέφτηκε πως θα ήταν καλή ιδέα να προσθέσει και τα δευτερόλεπτα στον στρεσογόνο και αδυσώπητο δίσκο του χρόνου, ΠΟΥ ΚΑΚΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ‘ΧΕΙ, οπότε μπορείς να τον πεις και πατέρα των ρεβεγιών (πληθυντικός).

Οι γενναίοι θαλασσοπόροι του 18ου αιώνα προσπάθησαν να σώσουν την ανθρωπότητα παίρνοντας τα πρότυπα αυτά ρολόγια πάνω στα πλοία τους, σχεδιάζοντας να τα ρίξουν στη θάλασσα και να το κάνουν να φανεί ατύχημα – τύπου «εγώ δεν ξέρω τίποτα κύριε πόλισμαν, το ρολόι κάπνιζε στην κουπαστή αγναντεύοντας τον ορίζοντα και ξαφνικά ήρθε ένα άλμπαντρος και το πήρε στη φωλιά του».

Όμως τα ύπουλα ρολόγια έπεισαν τους καπετάνιους να μην τα ρίξουν στο νερό, συμφωνώντας, σε αντάλλαγμα, να υπολογίζουν με ακρίβεια το γεωγραφικό μήκος των πλοίων.
Που χου: Σκέψου ότι είσαι κορβέτα και σαλπάρεις με την ανατολή του ηλίου από το Λίβερπουλ, στις 7π.μ.

Αν το επόμενο πρωί ξημερώσει στις 8.π.μ, ξέρεις ότι έχεις προχωρήσει δυτικά ακριβώς δεκαπέντε μοίρες. Βασικά δεν ξέρεις τίποτα επειδή είσαι κορβέτα, αλλά οι δολοφόνοι Ινδιάνων από πάνω σου ξέρουν.

Το 1880 οι αδελφοί Κιουρί τα κάνουν περαιτέρω σαλάτα ανακαλύπτοντας το φαινόμενο του πιεζοηλεκτρισμού – δηλαδή την ιδιότητα του χαλαζία και άλλων πετρωμάτων ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑΜΜΕΝΑ ΣΤΟ ΥΠΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΤΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΜΑΣ να ταλαντώνονται σε υψηλές συχνότητες όταν διοχετευθεί σε αυτούς ηλεκτρικό ρεύμα.

Τα ρολόγια χαλαζία «χάνουν» μόλις ένα δευτερόλεπτο κάθε δέκα χρόνια οπότε το 1929 που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην ωρολογοποιία, παρατηρήθηκε μία ταυτόχρονη άνθηση στις φτηνές δικαιολογίες για την αργοπορία, με τις απίστευτες συμπτώσεις να αυξάνονται έκτοτε εκθετικά.

Το 1955 πήραμε πραγματικά την κάτω βόλτα όταν κάτι σχιζοφρενείς φυσικοί με μαχαίρια καισίου-133 τεμάχισαν το δευτερόλεπτο σε 9 δισεκατομμύρια ίσα μέρη και λίγες δεκαετίες αργότερα το Πρωτόκολλο Δικτυακού Χρόνου συγχρόνισε όλους τους υπολογιστές, τους δορυφόρους, τα κινητά και τα smartwatches με τα βαρίδια του Παγκόσμιου Ηλεκτρονικού Κούκου, για να αγχωνόμαστε και να βρίζουμε όλοι ταυτοχρόνως.

Ευτυχώς όμως, εκτός από τον απόλυτο χρόνο (27 λεπτά μακριά σου), υπάρχουν και οι παρυφές του υποκειμενικού, η αυθαίρετη αντίληψη του χρόνου από το ανθρώπινο μυαλό, που χωρά μια ολόκληρη ζωή σε ένα σύντομο όνειρο ακόμα κι αν αργήσεις ένα βράδυ να κοιμηθείς στο ανάποδο καράβι της σοφίτας σου.

Πηγή: Facebook

 

Tvxs Newsroom

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ