Σαν σήμερα…

Γεγονότα και πρόσωπα που έμειναν στην ιστορία και δεν πρέπει να ξεχάσουμε

1091 Λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη διεξάγεται η Μάχη του Λεβουνίου. Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Αλέξιος Α’ ο Κομνηνός, νικά τους Πετσενέγκους και τους εξαφανίζει από την ιστορία.

1429 Κατά τον εκατονταετή πόλεμο, η 17χρονη Ιωάννα της Λορένης ή Ζαν ντ’ Αρκ, απελευθερώνει την Ορλεάνη από την αγγλική κυριαρχία.

Jacopo_Tintoretto_- Ο Αη Γιώργης και ο Δράκος

1519 Γεννήθηκε ο Tintoretto (Τιντορέττο, πραγματικό όνομα Jacopo Robusti _Γιάκοπο Ρομπούστι ή, σύμφωνα με νεότερες έρευνες Jacopo Comin _Γιάκοπο Κομίν) σημαντικός ζωγράφος της Βενετικής Σχολής, ο οποίος έζησε και δημιούργησε στη Βενετία του 16^ου αιώνα. Εκτός από θρησκευτικά και μυθολογικά θέματα,  ολοκλήρωσε αρκετές προσωπογραφίες επιφανών Βενετών, αν και ο ίδιος ουδέποτε έγινε καθολικά δεκτός από τις αριστοκρατικές οικογένειες της Βενετίας, όπως αποτυπώνεται στις παραγγελίες έργων που δέχτηκε. Ο γρήγορος ρυθμός με τον οποίο ολοκλήρωνε τα έργα του προκάλεσε διχασμό μεταξύ των σύγχρονων κριτικών, καθώς για πολλούς συνιστούσε δείγμα προχειρότητας, ενώ κοινή σε πολλούς κριτικούς υπήρξε και η άποψη πως παρέκκλινε των αποδεκτών ορίων της καλλιτεχνικής παράδοσης. Σήμερα συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους ζωγράφους της Αναγέννησης.

1707 Τα Κοινοβούλια Αγγλίας και Σκοτίας συνεδριάζουν και αποφασίζουν την ένωση των περιοχών τους, σχηματίζοντας έτσι τη Μεγάλη Βρετανία

1785 Γεννήθηκε ο Καρλ φον Ντράις (Karl Friedrich Christian Ludwig Freiherr Drais von Sauerbronn _πέθανε το 1851), Γερμανός εφευρέτης. Αποτελεί κεντρική φυσιογνωμία στην ιστορία του ποδηλάτου, καθώς σχεδίασε και κατασκεύασε την draisienne, μια πρώιμη μορφή ποδηλάτου χωρίς πετάλια, έτσι θεωρείται ως «ο πατέρας του». Από το 1803 μέχρι το 1805, σπούδασε αρχιτεκτονική, γεωπονία και φυσική, αρχικά διορίστηκε ως δασικός υπάλληλος, στη συνέχεια όμως αφοσιώθηκε στη δημιουργία μίας σειράς εφευρέσεων.
Ο αναβάτης την έθετε σε κίνηση σπρώχνοντας με τα πόδια του προς τα πίσω κι έτσι έγινε γνωστή και ως «ξύλινο αλογάκι (παιδιού)», αντανακλώντας την πεποίθηση των οπαδών της ότι θα αντικαθιστούσε το βασικό μεταφορικό μέσο του 19ου αιώνα, το άλογο. Η αποδοχή της draisienne από το κοινό ήταν μεγάλη: Το 1819, εμφανίστηκαν στους δρόμους της Βοστόνης και της Νέας Υόρκης, ενώ σύντομα προωθήθηκαν νόμοι που απαγόρευαν τη χρήση τους σε πεζοδρόμια.

1854 Γεννιέται Ανρί Πουανκαρέ, Γάλλος μαθηματικός και φυσικός. (Jules Henri Poincaré‎‎, πέθανε 17-Ιουλ-1912) ένας από τους κορυφαίους Γάλλους μαθηματικούς και θεωρητικούς φυσικούς, καθώς και φιλόσοφος της επιστήμης, ως πολυμαθής, και γνωστός ως ο «τελευταίος πανεπιστήμονας», καθώς διέπρεπε σε όλα τα επιστημονικά πεδία τα οποία υπήρχαν στη διάρκεια της ζωής του. Μύωψ, ιδιαίτερα αφηρημένος και αδέξιος _οι σύγχρονοί του τον αποκαλούσαν αμφιδέξιο, με την έννοια ότι είχε κακές επιδόσεις τόσο με το αριστερό όσο και με το δεξί χέρι και στο σχολείο κατάφερε να βαθμολογηθεί με μηδέν στο σχέδιο. Ωστόσο όλες οι παραπάνω αδυναμίες του αναπληρώνονταν και με το παραπάνω από τη μαθηματική του μεγαλοφυΐα και την ευρυμάθεια που τον διέκρινε. Ο δάσκαλός του Elliot a Liard έγραψε το 1872: «Έχω στην τάξη μου ένα τέρας των μαθηματικών, τον Ανρί Πουανκαρέ».
Δημοσίευσε το πρώτο του άρθρο στο περιοδικό Nouvelles Annales des Mathematiques σε ηλικία 19 ετών και συνολικά συνέγραψε τουλάχιστον 30 βιβλία και 500 ερευνητικές εργασίες — άρθρα. Ο Πουανκαρέ, εκτός από τη σημαντική του προσφορά στο αμιγώς μαθηματικό πεδίο, συνεισέφερε στην οπτική, τον ηλεκτρισμό, την ελαστικότητα, τη θερμοδυναμική, την κβαντική θεωρία τη σχετικότητα και την κοσμολογία και υπήρξε σημαντικός εκλαϊκευτής της επιστήμης. Χαρακτηριστικά στο βιβλίο του Η Αξία της Επιστήμης έλεγε: Αν η φύση δεν ήταν όμορφη, δεν θα άξιζε τον κόπο να την γνωρίσουμε. Κι αν δεν άξιζε τον κόπο να τη γνωρίσουμε τη φύση, τότε δεν θα άξιζε να ζούμε
Το 1889 έδειξε ότι η πλήρης ανάλυση της κίνησης έστω και τριών σωμάτων (π.χ. του Ήλιου, της Γης και της Σελήνης) με βάση τη νευτώνεια θεωρία παρήγαγε ένα ενδογενώς μη ολοκληρώσιμο σύστημα και θεμελίωσε τη σημαντική δυσκολία επίλυσης των προβλημάτων της φυσικής με μαθηματική ανάλυση, ακόμα και για τρία σώματα (πολύ περισσότερο για πάνω από τρία ή για εκατομμύρια) αναδεικνύοντας τις πρώτες ρωγμές στο Νευτώνειο σύμπαν. Ο αναγωγισμός, ως θεώρηση του κόσμου, απεδείχθη υπεραπλουστευτικός και ανακριβής.

1863 Γεννιέται ο Αμερικανός μεγαλοεκδότης Ουίλιαμ Ράντολφ Χιρστ. Στο «απόγειό» του ο Χιρστ διέθετε πάνω από 30 εφημερίδες και περιοδικά μόνο στις ΗΠΑ, μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις ΜΜΕ παγκοσμίως. Θεωρείται ο «πατέρας» της κίτρινης δημοσιογραφίας. «Φτιάξε μου τις εικόνες και θα φτιάξω τον πόλεμο» είχε πει χαρακτηριστικά στα πλαίσια δημιουργίας κατάλληλου κλίματος μεταξύ της κοινής γνώμης ενόψει της Αμερικανικής εισβολής στην Κούβα το 1898 (περιοδικό Time, 27/10/1947), ενώ το 1935 ο Τύπος του Χιρστ «σήκωσε» την αντικομμουνιστική καμπάνια περί «σταλινικού λοιμού» στην Ουκρανία. Αργότερα, αποδείχθηκε δικαστικά ότι τόσο το ρεπορτάζ όσο και οι φωτογραφίες από τα «θύματα του κομμουνισμού» ήταν πλαστά — κατασκευασμένα. Από τον Χιρστ εμπνεύστηκε το έργο «Πολίτης Κέιν». Εκλέχθηκε δύο φορές στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

1863 Γεννήθηκε ο ποιητής, Κωνσταντίνος Καβάφης, ο οποίος πέθανε στις 29 Απριλίου του 1933, τη μέρα που συμπλήρωνε 70 χρόνια ζωής.

1882 Ο Βέρνερ φον Ζίμενς δοκιμάζει στο Βερολίνο το Ελέκτρομοουτ, πρόδρομο του τρόλεϊ.

1889 Γεννιέται ο Αμερικανός συνθέτης και πιανίστας της τζαζ Ντιουκ Έλινγκτον.

1903 Μετά από κατολίσθηση, 30.000.000 κυβικά μέτρα βράχων σκοτώνουν 70 ανθρώπους στο Φρανκ της Αλμπέρτα στον Καναδά.

1907 Γεννήθηκε ο Αυστριακός σκηνοθέτης Fred Zinnemann (Φρεντ Τσίνεμαν _πέθανε 14 Μαρτίου 1997). , κάτοχος δυο Όσκαρ Σκηνοθεσίας κι άλλων πέντε υποψηφιοτήτων. Φημίζεται κυρίως για τις ταινίες: Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon, 1952), Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here To Eternity, 1953), Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές (A Man For All Seasons, 1953) και Η Μέρα του τσακαλιού (The Day Of The Jackal, 1973). Ο Τσίνεμαν (Ζίνεμαν) ήθελε να γίνει μουσικός, αλλά αποφάσισε να σπουδάσει νομική. Κατά την περίοδο των σπουδών του στη Βιέννη άρχισε να ενδιαφέρεται για την 7η τέχνη κι έμαθε να χειρίζεται την κάμερα. Πριν αναχωρήσει για την Αμερική για να σπουδάσει κινηματογραφία, συνεργάστηκε στη Γερμανία με τον Μπίλι Γουάιλντερ και τον Ρόμπερτ Σιόντμακ που ήταν ακόμη αρχάριοι και θα γίνονταν μεγάλοι σκηνοθέτες στο μέλλον. Έφτασε στην Αμερική το 1929 και μια από τις πρώτες του δουλειές ήταν κομπάρσος στην ταινία Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο, αλλά τον απέλυσαν επειδή αντιμίλησε στο σκηνοθέτη της Λιούις Μάιλστοουν.
Πρώτα δείγματα του σκηνοθετικού του ταλέντου είναι εμφανή στην ταινία μικρού μήκους The Wave του 1935, που γύρισε στο Μεξικό χρησιμοποιώντας τους κατοίκους της περιοχής ως ηθοποιούς, δίνοντας ένα από τα πρώτα στίγματα ρεαλισμού στη μεγάλη οθόνη. Συνέχισε να γυρίζει ταινίες μικρού μήκους έχοντας επιτυχία και το 1942 γύρισε δυο ταινίες αμφιβόλου ποιότητας για τη μεγάλη οθόνη. Πρώτη του επιτυχία ήταν το Έβδομος σταυρός (The Seventh Cross) με τον Σπένσερ Τρέισι το 1944. Στην ταινία αυτή που γυρίστηκε στην πίσω αυλή της εταιρίας παραγωγής Metro-Goldwyn-Mayer, ο Τσίνεμαν χρησιμοποίησε την κάμερα με τον καλύτερο τρόπο ώστε να δώσει στον κόσμο την ψευδαίσθηση ότι βρισκόταν ανάμεσα στα συντρίμμια του πολέμου. Το 1948 γύρισε την ταινία Παιδιά χωρίς όνομα (The Search) με πρωταγωνιστή τον Μοντγκόμερι Κλιφτ στη Γερμανία και προτάθηκε για πρώτη φορά για Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Η ταινία στην οποία είχε χρησιμοποιήσει ως κομπάρσους ντόπιους Γερμανούς ερασιτέχνες, περιέγραφε με τον πιο δραματικό τρόπο τα δεινά του πολέμου. Το 1950 σκηνοθέτησε τον Μάρλον Μπράντο στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία Το κορμί μου σου ανήκει (The Men). Το 1951 κέρδισε το πρώτο του όσκαρ για την ταινία μικρού μήκους Benji, ενώ ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε ξανά στη λίστα των υποψηφίων σκηνοθετών για όσκαρ για την ταινία Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon) με πρωταγωνιστές τον Γκάρι Κούπερ και την Γκρέις Κέλι. Έχασε όμως από τον Τζον Φορντ και την ταινία Ένας ήσυχος άνθρωπος (A Quiet Man). Το πρώτο του όσκαρ σκηνοθεσίας ήταν γεγονός το 1953 για την ταινία Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here To Eternity), η οποία εξιστορεί τα γεγονότα πριν από το βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ. Πρωταγωνιστές αυτή τη φορά ήταν οι Μπαρτ Λάνκαστερ, Μοντγκόμερι Κλιφτ, Ντέμπορα Κερ και Φρανκ Σινάτρα. Ενώ η σκηνή του φιλιού στην παραλία μεταξύ του Λάνκαστερ και της Κερ ενώ τους αγκαλιάζουν τα κύματα είναι κλασική πλέον στην ιστορία του κινηματογράφου.

Το Όσο υπάρχουν άνθρωποι κατέκτησε 8 όσκαρ. Συνέχισε να σκηνοθετεί επιτυχημένες ταινίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 50, στα τέλη της οποίας συνεργάστηκε με την Όντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία Η Ιστορία μιας Μοναχής (A Nun’s Story, 1959). Στα μέσα της δεκαετίας του 60 κέρδισε το δεύτερο του όσκαρ σκηνοθεσίας κι άλλο ένα ως παραγωγός για την ταινία Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές (A Man For All Seasons, 1966) που εξιστορεί τα γεγονότα της δίκης του συγγραφέα της Ουτοπίας, φιλοσόφου και ανθρωπιστή Τόμας Μορ. Η ταινία κατέκτησε συνολικά 6 Όσκαρ. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 70 σκηνοθέτησε τις ταινίες Η ώρα του τσακαλιού (The Day Of The Jackal, 1973) και Τζούλια (Julia, 1977) με τη Τζέιν Φόντα και τη Βανέσσα Ρεντγκρέιβ. Στην ταινία αυτή πρωτοεμφανίστηκε σε μικρό ρόλο η Μέριλ Στριπ. Τελευταία ταινία του Τσίνεμαν ήταν το Πέντε μέρες εκείνο το καλοκαίρι (Five Days One Summer) με τον Σον Κόνερι. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στο Λονδίνο.

1913 Ο Σουηδός μηχανικός Γκίντιον Σούντμπακ κατασκευάζει και πατεντάρει το φερμουάρ

1916 Στην επανάσταση του Πάσχα, ο στρατιωτικός νόμος στην Ιρλανδία αίρεται και η επανάσταση τελειώνει επισήμως, με την παράδοση των Ιρλανδών εθνικιστών στις βρετανικές αρχές στο Δουβλίνο.

1918 Πέφτει το Βίμποργκ, ο τελευταίος προμαχώνας της προλεταριακής επανάστασης στη Φιλανδία. Χιλιάδες επαναστατημένοι εργάτες, κομμουνιστές και «κόκκινοι» μαχητές κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες. Χιλιάδες ακόμη εκτελέστηκαν από τις δυνάμεις της αντεπανάστασης.

1930 Αυτοκτόνησε η ποιήτρια από την Καλαμάτα, Μαρία Πολυδούρη

1933 Ο τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας μεταξύ των ομάδων Έβερτον και Μάντσεστερ Σίτι (3–0) είναι ο πρώτος αγώνας ποδοσφαίρου, που οι παίκτες φορούν φανέλες με νούμερα. Η Έβερτον χρησιμοποιεί νούμερα από το 1 μέχρι το 11 και η Σίτι από το 12 μέχρι το 22.

1941 Ορκίζεται η πρώτη κατοχική κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον στρατηγό, Γεώργιο Τσολάκογλου. Οι αρχές κατοχής στην Ελλάδα θέτουν σε κυκλοφορία παράλληλα με τη δραχμή, το μάρκο κατοχής (Reichs Kredit Kassenscheine), τη λιρέτα κατοχής, τη μεσογειακή δραχμή, το βουλγαρικό λέβα και το αλβανικό φράγκο, νομίσματα χωρίς αντίκρυσμα.

1943 Οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής καίνε τα χωριά της Δυτικής Μακεδονίας Νεστόριο, Πεντάβρυσο, Βοτάνι, Μηλίτσα, Δισπηλιό, Βογατσικό, Γέρμα, Φωτεινή και Κορησσό.

1943 Γεννήθηκε ο τραγουδιστής Γιάννης Καλατζής

1945 Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ο γερμανικός στρατός στην Ιταλία παραδίδεται άνευ όρων στους Συμμάχους. Την ίδια μέρα, ο Αδόλφος Χίτλερ παντρεύεται τη σύντροφο της ζωής του, Εύα Μπράουν, σε ένα καταφύγιο στο Βερολίνο και ορίζει αντικαταστάτη του τον ναύαρχο Καρλ Ντένιτζ.

1945 Απελευθερώνεται το στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου.

1957 Ξεκινά η δίκη των στελεχών του ΚΚΕ Γιώργη Μωραΐτη, Σπύρου Κωτσάκη, Γιώργη Σπανού, Αλέκου Παπαδάτου και Θέτιδας Κωτσάκη, με την κατηγορία της κατασκοπίας. Η δίκη ολοκληρώθηκε στις 7 Μάη. Καταδικάστηκαν δύο φορές σε θάνατο ο Γιώργης Μωραΐτης, ο Σπύρος Κωτσάκης και ο Γιώργης Σπανός. Οι άλλοι δύο σε ισόβια δεσμά και σε φυλάκιση 10 χρόνων αντίστοιχα.

1957  Γεννήθηκε Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, πολυβραβευμένος Βρετανός _από την Ιρλανδία ηθοποιός σερ (Sir Daniel Michael Blake Day-Lewis). Μετά τις σπουδές του στη θεατρική σχολή Bristol Old Vic, έπαιξε σε πολλά θεατρικά έργα και ταινίες, κερδίζοντας τρία Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, τέσσερα Βραβεία BAFTA και δύο Χρυσές Σφαίρες. Είναι γνωστός ως ένας από τους πιο επιλεκτικούς ηθοποιούς της κινηματογραφικής βιομηχανίας, καθώς έχει πρωταγωνιστήσει μόνο σε τέσσερις ταινίες την τελευταία δεκαετία και θεωρείται από τους καλύτερους ηθοποιούς όλων των εποχών. Το 1968, οι γονείς του λόγω της απείθαρχης συμπεριφοράς του τον έστειλαν εσώκλειστο σε ιδιωτικό σχολείο, στο Κεντ, οπου _αν και δεν του άρεσε , εκεί ήρθε σε επαφή με τα δυο βασικά του ενδιαφέροντα, την ξυλουργική και την ηθοποιία. Η πρώτη του εμφάνιση σε ταινία έγινε σε ηλικία 14 ετών στην ταινία “Καταραμένη Κυριακή” (Sunday Bloody Sunday, 1971) στην οποία έπαιζε έναν βάνδαλο ως κομπάρσος. Περιέγραψε αυτή την εμπειρία ως «παράδεισο», καθώς πληρωνόταν (με 2 λίρες) για να σπάει ακριβά αυτοκίνητα. Μετά από δυο χρόνια στο Σεβενόουκς, ο Ντάνιελ μεταγράφηκε στο επίσης ιδιωτικό σχολείο Bedales στην κομητεία του Χαμσάιρ.
Μετά την αποφοίτησή του το 1975, έπρεπε να επιλέξει επαγγελματική κατεύθυνση. Αν και είχε διακριθεί στο “Εθνικό Θέατρο Νέων” (National Youth Theatre), αποφάσισε να γίνει μαραγκός, επιχειρώντας να γραφτεί σε μια σχολή _ωστόσο, λόγω έλλειψης εμπειρίας, δεν έγινε δεκτός και τότε έκανε αίτηση στη θεατρική σχολή “Bristol Old Vic”, όπου φοίτησε για τρία χρόνια, και στη συνέχεια έπαιξε στην ίδια σχολή.

Έντεκα χρόνια μετά το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ο Ντέι Λιούις συνέχισε την καριέρα του με έναν μικρό ρόλο στην ταινία Γκάντι (Gandhi, 1982). Το 1984, είχε έναν δεύτερο ρόλο στην ταινία Η ανταρσία του Μπάουντι (The Bounty, 1984), μετά την οποία μπήκε στον θεατρικό θίασο Royal Shakespeare Company, όπου έπαιξε τον Ρωμαίο στο Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Το 1985 έπαιξε στην ταινία Ωραίο μου πλυντήριο (My Beautiful Laundrette, 1985) του Στίβεν Φρίαρς. Κέρδισε την προσοχή του κοινού όταν η ταινία κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το Δωμάτιο με θέα (Room with a View, 1986), καθώς σε κάθε ταινία έπαιζε δυο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες.
Το 1987, ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φίλιπ Κάουφμαν Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι (The Unbearable Lightness of Being 1988) (βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα), με συμπρωταγωνίστριες τη Λένα Ολίν και τη Ζυλιέτ Μπινός. Στη διάρκεια των γυρισμάτων που κράτησαν οκτώ μήνες έμαθε τσέχικα και αρνήθηκε για πρώτη φορά να αποδυθεί το ρόλο του στα διαλείμματα των γυρισμάτων. Ο Ντέι Λιούις εφάρμοσε πλήρως την προσωπική του μέθοδο υποκριτικής το 1989 στην ταινία του Τζιμ Σέρινταν Το αριστερό μου πόδι (My Left Foot), που κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Επέστρεψε στη σκηνή για να συνεργαστεί με τον Ρίτσαρντ Έιρ, παίζοντας τον Άμλετ στο Royal National Theatre του Λονδίνου, αλλά κατέρρευσε στη μέση μιας σκηνής όπου το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ πρωτοεμφανίζεται στο γιο του. [2] Άρχισε να κλαίει ανεξέλεγκτα και αρνήθηκε να επιστρέψει στη σκηνή, οπότε ο αντικαταστάτης του αναγκάστηκε να ολοκληρώσει το έργο. Διαδόθηκε η φήμη ότι ο Ντέι Λιούις είχε δει το φάντασμα του πατέρα του, αν και επίσημα το περιστατικό αποδόθηκε σε υπερκόπωση. Σε βρετανική τηλεοπτική εκπομπή στο ITV ο ίδιος επιβεβαίωσε τη φήμη. Δεν εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή έκτοτε.

Το 1992, τρία χρόνια μετά το Όσκαρ, πρωταγωνίστησε στην ταινία Ο τελευταίος των Μοϊκανών (The Last of the Mohicans). Συνεργάστηκε και πάλι με τον Τζιμ Σέρινταν στην ταινία Εις το όνομα του πατρός (In the Name of the Father. 1993). Έχασε πολλά κιλά για το ρόλο, διατήρησε τη βορειοϊρλανδική του προφορά σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, και πέρασε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα κελί. Επίσης επέβαλε στο προσωπικό της ταινίας να του πετάει κρύο νερό και να τον βρίζει. Το 1996, πρωταγωνίστησε δίπλα στη Γουϊνόνα Ράιντερ στην ταινία Οι μάγισσες του Σάλεμ (The Crucible) βασισμένη ομώνυμο στο θεατρικό έργο Άρθουρ Μίλερ. Ακολούθησε η ταινία του Τζιμ Σέρινταν και πάλι, Ο μποξέρ (The Boxer, 1997), μετά την οποία ο Ντέι Λιούις σχεδόν αποσύρθηκε από την υποκριτική και επέστρεψε στην παλιά του αγάπη, την ξυλουργική. Μετακόμισε στη Φλωρεντία της Ιταλίας, όπου γοητεύτηκε από την τέχνη των τσαγκάρηδων.[2] Πέντε χρόνια μετά την τελευταία του ταινία, επέστρεψε με τις Συμμορίες της Νέας Υόρκης (Gangs of New York, 2002), μια ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε (με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στην ταινία Τα χρόνια της αθωότητας (The Age of Innocence, 1993)). Μετά τις Συμμορίες της Νέας Υόρκης, η σύζυγός του, σκηνοθέτιδα Ρεμπέκα Μίλερ (κόρη του θεατρικού συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ), του έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Μπαλάντα για δύο: Τζακ και Ρόουζ (The Ballad of Jack and Rose, 2005). Το 2007, ο Ντέι Λιούις εμφανίστηκε στην ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον Θα χυθεί αίμα (There Will Be Blood). Κέρδισε βραβείο BAFTA, Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου (2008) για τον ρόλο του στην ταινία. Το 2012, ο ηθοποιός υποδύθηκε τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αβραάμ Λίνκολν στην ταινία Λίνκολν (Lincoln) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, όπου εμφανίστηκε στο πλευρό του Τόμι Λι Τζόουνς και της Σάλι Φιλντ σε μια ερμηνεία που του χάρισε για άλλη μια φορά την εύνοια των κριτικών καθώς και το τρίτο του Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δράμα, Βραβείο BAFTA και Βραβείο SAG. Με την τρίτη του νίκη στα Όσκαρ έγινε ο μοναδικός άνδρας ηθοποιός με τρία Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου

1957 Γεννήθηκε η Σοφία Σακοράφα, Ελληνίδα ακοντίστρια και πολιτικός

1958 Γεννήθηκε η Μισέλ Φάιφερ, (Michelle Pfeiffer) αμερικανίδα ηθοποιός. Έχοντας πολλές αξιόλογες ερμηνείες στο ενεργητικό της, η ηθοποιός έχει βραβευτεί από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για την εμφάνισή της στην ταινία «Επικίνδυνες Σχέσεις» (1988), ενώ έλαβε Χρυσή Σφαίρα την επόμενη χρονιά για το ρόλο της στην ταινία «Σχέσεις Πάθους» (1989). Η τελευταία της εξασφάλισε και τον Ασημένιο Λέοντα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.
Επιπροσθέτως έχει προταθεί τρεις φορές για Όσκαρ και έχει λάβει το βραβείο Ελβίρα Νοτάρι στο Φεστιβάλ της Βενετίας.

Στη φιλμογραφία της περιλαμβάνονται ταινίες όπως, ο Σημαδεμένος (1983), «Φράνκι και Τζόνι» (1992), «Ο Μπάτμαν Επιστρέφει» (1992), «Τα Χρόνια της Αθωότητας» (1993), «Ασυμβίβαστη Γενιά» (1995), «Η Βαθειά Άκρη του Ωκεανού» (1999), «Ένοχο Μυστικό» (2000) και «Τ’ Όνομά μου Είναι Σαμ» (2001). Αμερικανίδα ηθοποιός

1959 Ανακοινώνονται τα ονόματα των τιμηθέντων με το Βραβείο Λένιν. Μεταξύ αυτών ο Κώστας Βάρναλης , για τη συμβολή του στον παγκόσμιο αγώνα για την ειρήνη

1961 Συνέρχεται στην Τσεχοσλοβακία η 15η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Η Ολομέλεια καθαίρεσε τον Μάρκο Βαφειάδη από μέλος της ΚΕ, ενώ τον διέγραψε και από μέλος του Κόμματος.

1970 Πόλεμος του Βιετνάμ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι δυνάμεις του Νότιου Βιετνάμ εισβάλλουν στην Καμπότζη για να κυνηγήσουν τους Βιετκόνγκ.

1970 Γεννήθηκε η Uma (Karuna) Thurman Ούμα (Καρούνα) Θέρμαν, Αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο. Έχει υποδυθεί πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πολλές και διάφορες κινηματογραφικές ταινίες, ανεξαρτήτως είδους, από ρομαντικές κωμωδίες και τραγωδίες έως και ταινίες επιστημονικής φαντασίας και δράσης. Έχοντας παίξει σε μικρούς ρόλους σε ταινίες όπως Επικίνδυνες σχέσεις (Dangerous Liaisons, 1988) έγινε διεθνώς γνωστή το 1994, χάρη στη συμμετοχή της στην ταινία Pulp Fiction του Κουέντιν Ταραντίνο για την οποία προτάθηκε για Βραβείο Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και BAFTA. Κατά την δεκαετία του 1990 έπαιξε και σε πολλές άλλες ταινίες όπως στο Μπάτμαν & Ρόμπιν, Gattaca, Οι άθλιοι κά.

Κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα για την συμμετοχή της στην τηλεοπτική μίνι σειρά Hysterical Blindness. Η επαγγελματική της καριέρα ανέκαμψε όταν ξανασυνεργάστηκε με τον Κουέντιν Ταραντίνο για να υποδυθεί την πρωταγωνίστρια των δυο ταινιών Kill Bill, στις οποίες η ερμηνεία της επαινέθηκε.

1975 Εικόνες αλλοφροσύνης διαδραματίζονται στην πρεσβεία των ΗΠΑ και στο λιμάνι της Σαϊγκόν, καθώς έχει αρχίσει η αποχώρηση και των τελευταίων Αμερικανών στρατιωτών από το Βιετνάμ.

1980 Πέθανε ο Άγγλος σκηνοθέτης, «μετρ του σασπένς», Άλφρεντ Χίτσκοκ.

1989 Η τραγωδία του Χέιζελ κατά τον ποδοσφαιρικό αγώνα Λίβερπουλ — Γιουβέντους, το 1985, «ζωντανεύει» στη δικαστική αίθουσα και 14 Αγγλοι οπαδοί καταδικάζονται σε πολυετή φυλάκιση για τη συμμετοχή τους στα αιματηρά επεισόδια, που είχαν στοιχίσει το θάνατο 39 Ιταλών.

1994 Στην Ιταλία, ο μεγιστάνας των ΜΜΕ, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, λαμβάνει την εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης.

2005 Ολοκληρώνεται η αποχώρηση των στρατευμάτων της Συρίας από τον Λίβανο, μετά από 29 χρόνια Ριζοσπάστης Αγώνας απέναντι σε δεκαετίες κατοχής, ξεριζωμού, καταπίεσης και δολοφονικών επεμβάσεων