Σμαράγδη Αρβανίτη
Η αρκαδική γη υποδέχεται σήμερα τον Κυριάκο Κατσιμάνη. Επιστρέφει για πάντα εκεί που ξεκίνησε, στη γενέτειρα γη. Επιστήμονας διεθνώς αναγνωρισμένος, πανεπιστημιακός καθηγητής, με πλούσιο συγγραφικό έργο και μεγάλη προσφορά στην εκπαίδευση, την παιδεία, έδωσε νέα ώθηση στην επιστήμη της φιλοσοφίας, θέτοντας ως επίκεντρο τον άνθρωπο.
Για τον επιστήμονα Κατσιμάνη και το έργο του, δεν είμαι η πλέον αρμόδια να μιλήσω. Έχω την ανάγκη, όμως, να εκφραστώ για τον άνθρωπο Κυριάκο, το μαθητή, το συνάδελφο, το συνεργάτη, το φίλο, το συνοδοιπόρο του πατέρα μου. Μια σχέση που ξεκίνησε εκεί στο Παράλιο Άστρος, όταν τη σκοτεινή περίοδο του εμφυλίου ο Γιάννης Αρβανίτης συγκέντρωνε τα παιδάκια του Δημοτικού – ανάμεσά τους και ο Κυριάκος – και τους έκανε, κάπως ανεπίσημα, μάθημα, συνεχίστηκε στο Γυμνάσιο του Άστρους, όταν τον είχε και πάλι μαθητή και αρκετά αργότερα πια στο ΚΕΜΕ – Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο, όταν βρέθηκαν και οι δύο να συνυπηρετούν.
Το όνομα Κυριάκος ηχεί ακόμα μέσα στο σπίτι μας, από εκείνα τα χρόνια. Ως παιδί θυμάμαι έντονα τις ατελείωτες συζητήσεις τους, τα ξενύχτια, τις συνεδριάσεις, τα έγγραφα που αντήλλασσαν … Δεν καταλάβαινα πολλά, ένιωθα όμως την αγωνία τους να προσφέρουν στα παιδιά, στη νέα γενιά, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα στην εκπαίδευση τη δύσκολη εκείνη περίοδο της μεταπολίτευσης, να διαμορφώσουν τις βάσεις για τη διάπλαση του κατ’ Αριστοτέλη πολίτη.
Πριν δύο σχεδόν χρόνια, όταν έφυγε ο Γιάννης Αρβανίτης, ο Κυριάκος Κατσιμάνης έγραψε για εκείνον ένα σύντομο αποχαιρετισμό, τόσο όμως μεστό και ουσιαστικό, που τότε συνειδητοποίησα πόσο καλά γνώριζαν ο ένας τον άλλον, πόσο καταλάβαινε και σεβόταν ο καθένας τα θέλω και τα πιστεύω του άλλου, πόσο δεμένοι ήταν και πόσο μεγάλη ήταν η εκτίμηση που καθόριζε τη σχέση τους. Και τους συνέδεαν πολλά… ο κοινός τόπος καταγωγής, η αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα τους, η ανάγκη που ένιωθαν για συνεχή και ανιδιοτελή προσφορά στον τόπο τους, η θέληση για αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, οι ίδιες αξίες.
Είναι βέβαιο πως ήδη συνεχίζουν τις ατελείωτες φιλοσοφικές συζητήσεις τους, επιχειρηματολογώντας για το Σοφοκλή, τον Πλάτωνα, το Σωκράτη, για τις μεγάλες ιδέες, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς που τόσο καλά είχαν μελετήσει ώστε κατάφεραν να μετουσιώσουν το λόγο τους σε πράξεις και στάση ζωής. Είναι μαζί και με τον άλλο φίλο τους, το Βασίλη Κούκλη, που έφυγε πριν ένα μήνα. Ο δάσκαλος είναι και πάλι με τους μαθητές του.
Είναι δύσκολος ο αποχωρισμός, επίπονη η συνειδητοποίηση της απώλειας. Τα ειλικρινή και πιο θερμά μου συλλυπητήρια στην κα Άγλα και την Εστέλ.
Σμαράγδη Ιωάννη Αρβανίτη
